De oversteek naar Maleisisch Borneo
24 april 2017 - Kuching, Maleisië
Zaterdagmiddag hebben we het vasteland van Singapore ingeruild voor Maleisisch Borneo. De vlucht over de Zuid-Chinese zee (in Vietnam noemen ze het de Oostzee) duurde slechts een uur, we waren 15 minuten eerder geland dan gepland. Weer door de douane, nieuwe stempel in ons paspoort en op naar de stad, Kuching.
We pakken de taxi naar de stad. Onderweg zien we veel verschillende soorten bouw. Van oud en vervallen naar nieuw en grotesk. In de verte zien we groene bergen, we realiseren ons dat de grens met Indonesië dichterbij is dan we hadden gedacht.
Eenmaal aangekomen op onze (sobere) slaapplek, checken we in en besluiten we om de stad te gaan verkennen. Het is dan ongeveer 15.00 uur. Kuching betekent overigens "kat" in het Bahasa Melayu (Maleis). We hebben gelezen dat dit afgeleid zou kunnen zijn geweest van het Chinese "Gu Chin" wat "haven" betekent. De stad is inderdaad de plek waar vandaan goederen worden getransporteerd naar het binnenland. En vis is een specialiteit, danwel een gemeengoed van de regio. We hebben de eerste avond een foodcourt gespot wat vol zat met locals en waar op uitzondering van één "kippentoko" alleen nog maar vis te vinden was.
Het centrum is vrij kleinschalig met een relatief groot gedeelte aan Chinatown en een leuke wandelpromenade. Wij belanden 's middags in een tropische regenbui die nog vrij lang duurde. Poncho's kwamen goed van pas!
's Avonds hebben we nog een wasje gedraaid bij de "24 Laundry Service" hier in de buurt. Toen we daar aan het wachten waren hebben we nog twee Britten ontmoet, die inmiddels al 7 weken aan het reizen zijn door Azië. Ze hebben hun baan opgezegd en hebben al een hoop mooie dingen gezien. Zij komen tevens vrij eenvoudig aan een werkvisum in Australië (3 jaar!) zodat ze tussendoor kunnen werken en geld verdienen voor hun reis.
De nacht in ons sobere hotel was afschuwelijk! We kwamen erachter dat naast ons hotel een disco zat die om 02.15 uur nog steeds takkeherrie aan het draaien was. We besloten om naar het (luxere) hotel aan de overkant te lopen om te checken of de 24-uurs receptie ook echt open was. Gelukkig! Ondanks dat het er donker uitzag (er brandde één lamp boven de receptie), ontmoette we de bewaker en de receptionist die ons kon inchecken. Om 03.00 uur lagen we in een fatsoenlijk bed, zonder herrie en zonder kakkerlakken.
De volgende dag (gisteren) werden we gaar wakker. Wel om 09.00 uur gaan ontbijten en ondanks dat we te weinig hadden geslapen deed dit ontbijt ons erg goed! We besloten na het ontbijt richting Semenggoh Wildlife Centre af te reizen, al waar we apen hadden gehoopt te zien. Maar helaas, het was dicht! Onze taxichauffeur heeft ons vervolgens rond gereden over de zgn. "Jalan Highlands" maar moest na een half uur omdraaien omdat zijn auto niet meer verder tegen de steile helling omhoog ging. We waren inmiddels al ruim anderhalf uur aan het rijden, dus we besloten om terug te keren naar de stad. Aldaar hebben we een lokale simkaart gekocht, zodat we hier lokaal kunnen internetten. Ook het mobiele internet lijkt gemeengoed te zijn, voor 2 euro heb je een wekelijkse bundel van 2GB internet.
In de middag plannen gemaakt voor vandaag. We vertrekken zo met de taxi naar de kust. We overnachten in Damai Beach Resort (over de top luxe!) en willen van daaruit naar Bako National Park om een trekking te doen en wildlife te gaan zien.
Tijd om te gaan!
We pakken de taxi naar de stad. Onderweg zien we veel verschillende soorten bouw. Van oud en vervallen naar nieuw en grotesk. In de verte zien we groene bergen, we realiseren ons dat de grens met Indonesië dichterbij is dan we hadden gedacht.
Eenmaal aangekomen op onze (sobere) slaapplek, checken we in en besluiten we om de stad te gaan verkennen. Het is dan ongeveer 15.00 uur. Kuching betekent overigens "kat" in het Bahasa Melayu (Maleis). We hebben gelezen dat dit afgeleid zou kunnen zijn geweest van het Chinese "Gu Chin" wat "haven" betekent. De stad is inderdaad de plek waar vandaan goederen worden getransporteerd naar het binnenland. En vis is een specialiteit, danwel een gemeengoed van de regio. We hebben de eerste avond een foodcourt gespot wat vol zat met locals en waar op uitzondering van één "kippentoko" alleen nog maar vis te vinden was.
Het centrum is vrij kleinschalig met een relatief groot gedeelte aan Chinatown en een leuke wandelpromenade. Wij belanden 's middags in een tropische regenbui die nog vrij lang duurde. Poncho's kwamen goed van pas!
's Avonds hebben we nog een wasje gedraaid bij de "24 Laundry Service" hier in de buurt. Toen we daar aan het wachten waren hebben we nog twee Britten ontmoet, die inmiddels al 7 weken aan het reizen zijn door Azië. Ze hebben hun baan opgezegd en hebben al een hoop mooie dingen gezien. Zij komen tevens vrij eenvoudig aan een werkvisum in Australië (3 jaar!) zodat ze tussendoor kunnen werken en geld verdienen voor hun reis.
De nacht in ons sobere hotel was afschuwelijk! We kwamen erachter dat naast ons hotel een disco zat die om 02.15 uur nog steeds takkeherrie aan het draaien was. We besloten om naar het (luxere) hotel aan de overkant te lopen om te checken of de 24-uurs receptie ook echt open was. Gelukkig! Ondanks dat het er donker uitzag (er brandde één lamp boven de receptie), ontmoette we de bewaker en de receptionist die ons kon inchecken. Om 03.00 uur lagen we in een fatsoenlijk bed, zonder herrie en zonder kakkerlakken.
De volgende dag (gisteren) werden we gaar wakker. Wel om 09.00 uur gaan ontbijten en ondanks dat we te weinig hadden geslapen deed dit ontbijt ons erg goed! We besloten na het ontbijt richting Semenggoh Wildlife Centre af te reizen, al waar we apen hadden gehoopt te zien. Maar helaas, het was dicht! Onze taxichauffeur heeft ons vervolgens rond gereden over de zgn. "Jalan Highlands" maar moest na een half uur omdraaien omdat zijn auto niet meer verder tegen de steile helling omhoog ging. We waren inmiddels al ruim anderhalf uur aan het rijden, dus we besloten om terug te keren naar de stad. Aldaar hebben we een lokale simkaart gekocht, zodat we hier lokaal kunnen internetten. Ook het mobiele internet lijkt gemeengoed te zijn, voor 2 euro heb je een wekelijkse bundel van 2GB internet.
In de middag plannen gemaakt voor vandaag. We vertrekken zo met de taxi naar de kust. We overnachten in Damai Beach Resort (over de top luxe!) en willen van daaruit naar Bako National Park om een trekking te doen en wildlife te gaan zien.
Tijd om te gaan!
Foto’s
1 Reactie
-
Piet & Agnes:24 april 2017Het ene hotel is het andere niet! Je kunt pech hebben! Aan de kust en het nationaal park moet het wel prachtig zijn. Goede reis verder!
